Mijn angst voor motorrijden werd steeds erger!

Als je aan motorrijden denkt, denk je aan vrijheid, het gevoel dat je alles even los kan laten en een moment voor jezelf hebt. Maar wat als dat mooie moment van jou en de motor verandert in angst en paniek? Angst die ervoor zorgt dat je gespannen op de motor zit, jouw lijf verstijft en je geen plezier meer hebt? ‘Elke keer weer als ik opstapte voelde ik mijn hartslag stijgen en elke spier in mijn lichaam riep dat ik er zo snel mogelijk af moest. Al het motorplezier was weg, hoe vind ik dit dan ooit nog terug?’ Anna vertelt haar verhaal en hoe ze dankzij de Motormeiden ritjes en bochtentraining haar plezier weer heeft gevonden.

Redactie: Anna Stockmann

Waar komt de angst vandaan?

Bij mij kwam de angst doordat ik 2 keer bij een langzame bocht ben gevallen, een klassieker. Want bij te weinig vaart val je gewoon om. Dit zorgde voor een breuk in mijn voet en deuk in mijn ego. De breuk was niet zo moeilijk te helen, echter mijn ego wel. Tot overmaat van ramp had ik ook net een andere motor gekocht die in mijn optiek destijds zoveel sneller reed.

Ik ging van een A2, gelimiteerde motor naar het ‘grote rijbewijs’ en mijn droommotor moest er komen: een zwarte Yamaha R6 uit 2007. Zogezegd zo gedaan. Ik had het vervolgens in mijn hoofd gehaald dat deze motor ook nog een kanon moest zijn met 128 PK standaard. Daarmee begon de angst al voordat ik opstapte. Zou dit niet te veel voor mij zijn?

Van spannend naar angst

In het begin voelde het nog als normale spanning als ik met de R6 reed. Spanning die iedereen wel eens voelt, vlinders in je buik en de gedachte: ’hoe zou het nu gaan?’. Elke keer stapte ik vol goede moed op de motor en reed ik weg. Op zich ging rechtdoor hartstikke goed. Voor ‘hard’ rijden heb ik nooit angst gehad.

De angst kwam pas als ik een rotonde of bochten zag. Dan zat mijn hart in mijn keel en verkrampte mijn hele lichaam. Om de bochten te halen checkte ik via mijn snelheidsmeter hoe hard ik reed en op basis daarvan bepaalde ik of ik moest remmen, terugschakelen of iets anders moest doen. Ik kan je vertellen dat dat niet zo lekker rijdt. Op een bepaald moment was ik echt zo ver van het ‘motorrijden gevoel’ dat ik nooit meer alleen reed, sterker nog ik wilde de motor wel verkopen.

Praten over mijn motorangst

Praten over je gevoel is mij als rasechte Friezin niet echt iets wat wij veel doen. Laat staan dat ik ging praten over mijn angst voor het motorrijden in een familie waarin iedereen motorrijdt. Zo rijden mijn beide ouders, broer, schoonzus, neven, nichten, ooms, als ik er zo over nadenk zijn er meer mensen met een motorrijbewijs dan zonder. Uiteindelijk heb ik gezegd dat ik moeite heb met de bochten en er maar niet lekker in kwam. Want tja, open zijn over je angst is het engste wat er is. Iedereen had wel  een advies wat ik kon proberen. Door de bomen zag ik het bos niet meer.

Advies om beter te rijden

Mijn vader kwam uiteindelijk met het idee dat ik samen met mijn neef zou gaan rijden en dat die met mij op pad gaat. Hij heeft heel rustig aan mij gevraagd wat er nou precies gebeurde en hoe dit eruit zag. We gingen telkens dezelfde kronkelige weg bij mijn huis langs, heen en weer, heen en weer, om het vertrouwen weer terug te krijgen. Hij heeft mij een paar keer langs de weg gehouden en mij verscheidende tips gegeven om over de angst heen te helpen.

Ook gaf hij nog de tip: plak die snelheidsmeter af! Niet zozeer omdat je sneller door de bochten heen moet, meer zodat ik niet obsessief kon checken hoe hard ik reed. Die tip heeft mij veel geholpen. Daarnaast moest ik weer leren om beter te ademen, of nou ja, om überhaupt te ademen en los te laten. Dit ging daarna al stukken beter! Als ik de wegen kende ging dit super goed.

Verstijven bij onbekende wegen

Als ik mij op onbekend terrein begaf en de wegen niet kende was mijn eerste reactie nog steeds verstijven. Ik moest toch ‘een’ manier kunnen verzinnen om van deze angst af te komen. Tadaaa….  Daar komt het!

Mee met Motormeiden bochtentraining

Motormeiden begonnen 2021 net met het organiseren van de Tour de LUXE’mburg. Een bochtentraining met instructeurs en een leuke balans met motorrijden en plezier in het hotel. Daar hoopte ik mijn grootste angst te overwinnen. Samen met mijn moeder hebben we ons ingeschreven en zijn we meegegaan. Het avontuur begon al met de reis richting Luxemburg. Nog nooit waren we zo ver met de motor gaan rijden en ook de wegen waren anders. Op de heenweg waren er niet alleen van die vervelende haarspeldbochten, nee, er waren ook scheuren, onoverzichtelijke bochten en rare witte lijnen die horizontaal over de weg liepen. Mijn hart zat weer in mijn keel en de paniek sloeg weer toe.

Met dank aan Motormeiden en Moto Maestro

De 4-daagse bochtentraining heb ik gelukkig helemaal doorstaan! Met grote dank aan rij-instructeur, Gerwin van Moto Maestro. Hij gaf mij de hele dag door tips: ‘rij maar expres over die lijnen en scheuren heen, neem je tijd van tevoren en laat die armen los! Beweeg ze maar eens terwijl je rijdt!’.

Mijn vertrouwen groeide met de dag, ik heb gelachen en gehuild van geluk! Overdag lekker met je groepje en instructeur de bochtige wegen rijden en in de avond de spanning wegdrinken met 1 Motormeiden cocktail. Niet meer dan 1 want anders lukt het mij niet om de volgende dag te rijden. De combinatie van rijden en ontspannen was voor mij de optimale manier om van mijn rij-angst af te komen.

Na deze Motormeiden-reis kwam ik veel zelfverzekerder terug. Mijn angst was afgenomen. Wel had ik af en toe nog een ‘paniek aanval’. Dan zag ik een bocht en verstijfde ik weer, mijn spieren kwamen weer op spanning en ik begon weer te kijken naar die vervelende snelheidsmeter.

Laatste restjes angst verdwenen

Ik kon hier alleen vanaf komen door heel, heel veel te rijden. Ik ben veel met Motormeiden ritjes meegegaan of hielp mee met de rit te begeleiden. Ik voelde mij namelijk nergens veiliger dan bij Motormeiden. Tijdens de vakantie was er een bijzondere sfeer, waarin je echt jezelf kon zijn, er werd niet geoordeeld of veroordeelt.  Het was gewoon gezellig rijden, het hoefde ook niet zo hard, zoals als bijvoorbeeld mijn vriend wil.

Uiteindelijk ben ik nog een tweede keer met de Tour de LUXE’mburg mee geweest. Weer bij dezelfde instructeur Gerwin. Dit heeft mij geholpen mijn laatste beetjes angst. Voornamelijk door zijn complimenten dat ik zoveel gegroeid was in een jaar tijd. Dit deed mijn ego en zelfvertrouwen helemaal groeien. En zo zijn mijn laatste restjes angst verdwenen.

Motorvakantie Dolomieten

Ik voel mij nu zo vertrouwd op de motor dat ik zelfs op vakantie met mijn vriend en de motoren naar de Dolomieten in Italië ben geweest. Iets wat een droom voor mij was! En als ik weer een ‘aanval’ heb? Dan denk ik gewoon aan mijn mantra: kijken, koppelen, kracht, loslaten die schouders en geniet!