Tips: Motorvakantie in Nepal
Tamara bezocht in 2010 het land boeddhistische land Nepal, ze was meteen verkocht! De natuur, de mensen en de cultuur. In 2016 ging ze terug om een onvergetelijke motorrijs te maken. Lees snel verder wat je kunt verwachten van een motorvakantie in Nepal!
Wat is jouw band met Nepal?
In 2010 ging ik naar India en Nepal. Vanaf de eerste dag dat ik daar was, werd ik verliefd op de schoonheid van het land. Ik zag het al helemaal voor mij om het land per motor door te reizen. In 2012 haalde ik mijn rijbewijs en in 2016 ben ik naar Nepal gevlogen, voor mijn motoravontuur. Ik huurde daar een motor en ben alleen rondgereden, ruim 1200km.
Hoe heb je je voorbereid?
Om mij voor te bereiden heb ik een een paar maanden Nepalese taalles gevolgd, in Nederland. Dat was erg leuk, omdat je ook veel over de cultuur en gebruiken van het land leert. En je zo kan communiceren met de lokale bevolking.
Heb je naast een taalcursus nog meer maatregelen getroffen?
Omdat ze in Nepal aan de linker kant van de weg rijden heb ik eerst 2 dagen les genomen. Zo leerde ik de motor kennen, deed ik ervaring op met linksrijden. Ook leerde ik hoe ik offroad moest rijden. In Nederland heb ik ook een dag een offroad cursus gedaan.
Stad: Pohkara
In Pokhara huurde ik een Royal Enfield, een motor die daar veel gereden wordt en daar begon mijn avontuur.Met het thuisfront had ik afgesproken dat ik zou smsen en zij het dan in een groepsapp konden doorsturen. Blijkt heel Nepal gewoon te voorzien zijn van wifi. Ik kon gewoon appen. Daarnaast had ik een Nepalse simkaart met beltegoed gekocht zodat ik ook daar kon bellen.
Ik heb een leuke compilatie-video gemaakt. Zo krijg je een beetje een beeld hoe het was.
Stad: Pokhara
Deze stad biedt een combinatie van natuur en cultuur. Het is onder andere het vertrekpunt voor de tochten naar de bergen. In totaal heb ik 1,5 week kunnen genieten van mijn motor-avontuur. Ik wilde graag langer gaan maar vanwege de aardbevingen van een jaar geleden en de moeilijk begaanbare wegen, moest ik mijn reis helaas wat inkorten, maar hij was hierdoor niet minder mooi.
Tip: Wat is een typische Nepalese maaltijd?
Een typische Nepalese maaltijd is Dal Bhat. Dal is een soort linzenpap en Bhat is rijst. Gelukkig serveren ze ook Tarkari, dit bestaat uit groeten, aardappels, linzensoep en rijst. Zo kreeg ik als echte Nederlander toch mijn groeten en aardappels binnen. Mijn echte favorieten waren de momo’s. Dit lijkt het meeste op een dumpling met een vegetarische vulling of met kip. Het ontbijt was wel gericht op toeristen en bestaat uit yoghurt, toast, jam en ei.
Stad: Bandipur
Ik vertrok naar Bandipur, waar ik in een oude boerderij ging ik overnachten. Dit schilderachtige dorpje ligt in het Mahabharat gebergte, vlakbij de stad Dumre. In dit kleine stadje lijkt de tijd te hebben stilgestaan en de uitzichten op de Himalaya toppen zijn beeldschoon. In dit dorpje heb ik kinderen blij gemaakt met ballonnen die ik had meegenomen. Daarnaast had ik een polaroidcamera waarmee ik gezinnen portretteerde. Zo’n camera is zeker een aanrader. Tijdens mijn trip heb ik van veel mensen een foto gemaakt en ze deze foto gegeven. Ze waren hier altijd super blij mee.
Tip: een stofmasker
Omdat ze in Nepal niet gehoord hebben van roetfilters en je regelmatig door het mulle zand en het stof moet rijden is een stofmasker een must. Aan het einde van mijn trip was het filter gewoon helemaal zwart van binnen.
Stad: Nuwakot
De volgende dag reed ik met een stel richting Kathmandu, zij waren ook met de motor. Heel erg leuk! Mijn stop was al wat eerder gepland namelijk bij het dorpje Nuwakot. Hier vond een bijzondere cremonie plaats om de lente in te luiden. Een oude priester overnacht naast een paal, de volgende dag wordt deze omhoog getakeld en de lente wordt ingeluid. Volgens de lonely planet is Nuwakot een van de beste on-ontdekte pareltjes in Nepal.
‘Has a deserved reputation as one of Nepal’s best travel secrets, floating somewhere between the 17th and 21st centuries – Lonely planet’
Tip: benzine in je zadeltassen
Veel producten die in Nepal verkocht worden, komen uit het buurland India. De zekerheid van benzine bij de pomp is er bijvoorbeeld niet. Ik hoorde aan het begin van mijn reis, dat de grens met india gesloten was. Al vanaf het dorpje Pokhara reed ik daarom al met benzine in mijn zadeltassen. Je moet er toch niet aan denken dat je stil komt te staan. Het was een heel goed idee want in het zuiden was er bijna geen benzine meer en was ik blij dat ik toch kon tanken, uit mijn eigen zadeltassen! In het noorden was het zelfs zo erg, dat wanneer je als toerist kwam tanken en je aansloot in een rij van wel 50 tot 80 motoren je gewoon voor mocht. Ze doen echt alles om toerisme te bevorderen.
Stad: Daman
Na een fijne trip over de “snelweg” was het nog 1.5u de bergen inklimmen en na flink wat bochten was ik gearriveerd. Daman ligt op ruim 2300m hoogte en vooral ‘s nachts was het daar best fris. Nog een aardige meneer ontmoet die mij een prive rondleiding gaf in een Boeddhistische tempel, gelegen in de bossen en alleen te bereiken door heel veel trappen te bewandelen.Helaas werd ik in het hotel ziek van het eten en wilde ik zo snel mogelijk weg. Met wat extra sanitaire stops en genante momenten, dan maar tegen een rotswand, reed ik naar het zuiden. Richting het zuiden moest ik extra goed opletten want het gebeurde zomaar dat het asfalt ophield en je de weg verder moest rijden door het zand.
Stad: Chitwan
In Chitwan verbleef ik 3 dagen hier hielp ik de lokale bevolking met vissen en het wassen van de olifanten. In Chitwan is trouwens het grootste National park, een geweldige plek om wilde dieren te spotten en je hebt de grootste kans om de eenhoornige neushoorn te spotten. Als je enorm veel geluk hebt kun je zelfs een Bengaalse tijger zien. In 2010 had ik dit park bezocht en de neushoorn ook echt gezien. De tijger helaas niet.
Hoe deed de motor het?
Ik heb 1x verplicht moeten stoppen omdat mijn accu er mee stopte, gelukkig werd ik al snel geholpen door de locale bevolking. Daarnaast heb ik 1 kleine botsing met een bus gehad en een mooie brandplek op mijn onderbeen omdat ik even ging pinnen zonder motorpak aan. Ik even was vergeten dat de uitlaat op die motor heel laag zit. Als toerist was ik overigens goed herkenbaar want ik was als enige in pak.
TIP: Toeter
Wat absoluut niet mag ontbreken op de motor in Nepal is de claxon. Als die het niet gedaan zou hebben, weet ik niet of ik dit had kunnen navertellen Bij elke bocht druk je op de claxon, zo weet eventueel ander verkeer dat er iemand aankomt.
Stad: Tansen
Na een paar dagen rust reed ik naar Tansen. Na hopeloos verdwaald te zijn geweest had ik gelukkig de boerderij gevonden in Tansen. Tansen is een stad in het westen van Nepal, en tevens de hoofdstad van het district Palpa. Daar hielp ik op een boerderij met koeien melken en ik verkende de omgeving met de motor.
Tip: armband aan je stuur.
In Nepal rijden ze links. Om dit te kunnen onthouden heb ik bij een Tibetaanse vrouw een armband gekocht en deze aan mijn linkerspiegel gehangen. Zo kon ik altijd even zien waar ik ook alweer moest rijden.
Het engste?
Over een voetgangersbrug met de motor. Ik vertrok weer richting het beginpunt Pokhara om via Badagaun een voetgangersbrug van bijna 400m over te steken met de motor. Wat was dat spannend zeg! Ik kreeg er wel een enorme kick van, maar wat was dit eng. Eenmaal terug in Pokhara heb ik nog genoten van het paragliden met de bergen op de achtergrond. De natuur is daar zo mooi dat ik ook nog ben gaan raften in een boot.
Aandenken:
Graag wilde ik een mooi aandenken van mijn reis. Ik heb besloten om in Nederland een tatoeage te nemen met de Nepalesetekst: Sapana Sacho Bhayo. Vertaling: dreams come true.
Zou je het nog een keer doen?
Het is een avontuurlijke reis waar ik super trots op ben. Al die tijd heb ik mij geen moment eenzaam gevoeld. Ik zou het iedereen aanraden! Ooit hoop ik het mooie Nepal te kunnen laten zien aan mijn man en dochter.
Wil je niets missen? Volg Motormeiden ook op facebook en instagram! Heb je ook een bijzonder verhaal? Tip de redactie: Redactie@motormeiden.tv
